Reu of teef?

Wat zijn de voor- en nadelen?

 

Links reu, rechts teef

De keuze voor een reu of een teef is voor iedereen persoonlijk.
Een reu heeft voor- en nadelen, en een teef ook.

Teven worden gemiddeld eens in de 9 maanden loops. Sommige teven kunnen door de bijhorende hormoonschommelingen rond de loopsheid soms wat gedragsveranderingen laten zien. Deze zijn van voorbijgaande aard, maar kunnen soms hinderlijk zijn. Teven kunnen wat vinniger zijn, en bij de meeste reuen komen ze daar ook mee weg. In een roedel is het doorgaans niet de reu die de dienst uitmaakt, het is meestal de teef, die op geraffineerde wijze de leiding heeft.

Reuen zijn over het algemeen stabieler van karakter, en wat meer ‘recht door zee’. Conflicten die reuen onderling hebben kunnen weliswaar heftig zijn, maar doorgaans wel eerlijk. Als het een keer uitgevochten is, dan is het daarna meestal ook echt klaar. Als teven echter een conflict hebben, dan gaat het er vaak veel ernstiger aan toe. Daarnaast kan een gevecht weliswaar fysiek gestopt zijn, maar het kan bij teven onderhuids blijven smeulen tot de vlam opnieuw in de pan slaat.

Vaak zegt men: ‘teven zijn vaak liever dan reuen’. Reuen en teven zijn wat mij betreft even lief, en vaak zijn de verschillen tussen de individuën groter dan tussen de seksen. Mijn eigen ervaring is dat reuen vaak juist toleranter zijn dan teven. Ik heb niet gemerkt dat het ene geslacht makkelijker te trainen is dan het andere.

Reuen zijn in het algemeen wat groter dan teven, en dat kan een voordeel zijn in de jacht. Wordt er van de hond verlangt dat hij veel grote en zware apporten binnenbrengt, dan kan het soms beter zijn om voor een reu te kiezen.